มณฑลชิงไห่

Qinghai

มณฑลชิงไห่ ชื่อย่อ ชิง ‘ชิงไห่’ แปลว่าทะเลสีเขียวซึ่งเป็น ชื่อทะเลสาบน้ำเค็มที่ใหญ่ที่สุด ของจีนที่อยู่ในมณฑล มีเมืองหลวงชี่อ ซีหนิง เนื้อที่ทั้ง 721,000 ก.ม. พื้นที่ส่วนใหญ่อยู่ในส่วนของ หลังคาโลก (ที่ราบสูงชิงไห่-ธิเบต) อยู่เหนือระดับน้ำทะเลราว 1,650-6,860 เมตร พื้นที่เป็น เขาสูง ทะเลสาบ ทุ่งหญ้าและทะเลทราย บริเวณตอนบนของมณฑลเป็นต้นกำเนิดแม่น้ำสำคัญหลายสาย เช่น แม่น้ำเหลือง แม่น้ำแยงซีเกียง แม่น้ำสาละวิน และ แม่น้ำโขง พื้นที่ส่วนใหญ่ของมณฑลชิงไห่ เคยเป็นส่วนหนึ่งของแคว้นอัมโด Amdo ซึ่งเป็นอาณาจักรดั้งเดิม 1 ใน 3 ของธิเบตโบราณมาก่อน และเป็นสถานที่ประสูติขององค์ดาไล ลามะองค์ปัจจุบัน (อีก 2 แคว้น คือ อูจ้าง U-Tsang หรือปัจจุบันคือเขตปกครองตนเอง ธิเบต เป็นที่มาของชื่อ ซีจ้าง Xizang ที่ชาวจีนใช้เรียกธิเบต และแคว้นคาม Kham ปัจจุบันคือ เขตรอยต่อของธิเบต ยูนนาน และเสฉวน ได้แก่บริเวณตะวันออกของธิเบต อาณาบริเวณแชงกรีล่า ด้านตะวันตกเฉียงเหนือของมณฑลยูนนาน และ บริเวณจิ่วจ้ายโกว-หวงหลง ด้านตะวันตกของมณฑลเสฉวน) ซีหนิง เมืองเอกของมณฑลชิงไห่ ได้ชื่อว่า “จงกั๋วเชี่ยตู” หรือ เมืองฤดูร้อนแห่งจีน เพราะสูงจากระดับน้ำทะเลปานกลาง 2,291 เมตร ตั้งอยู่ในเขตเชื่อมต่อระหว่างที่ราบสูงหวงถู่ (ที่ราบสูงดินเหลือง) กับที่ราบสูงชิงจั้ง (ที่ราบสูงชิงไห่-ธิเบต) ซีหนิงเป็นเมืองบนเส้นทางสายไหมสายใต้ อายุเก่าแก่ราว 2,100 ปี เป็นจุดที่กองคาราวานต้องแวะผ่านใน "เส้นทางสายไหม" โบราณทางตอนใต้ และ "เส้นทางโบราณซีอาน-ธิเบต" นับ ตั้งแต่สมัยราชวงศ์ถัง (ค.ศ. 618-907) ของจีนเป็นต้นมา ซีหนิงเป็นเส้นทางคมนาคมสายสำคัญและเป็นเมืองสำคัญทางการทหารในภาคตะวันตก เฉียงเหนือของจีนจนได้รับสมญานามว่าเป็น "ชัยภูมิระหว่างชิงไห่กับธิเบต"

ซีหนิง

เมืองเอกของมณฑลชิงไห่ ได้ชื่อว่า “จงกั๋วเชี่ยตู” หรือ เมืองฤดูร้อนแห่งจีน เพราะสูงจากระดับน้ำทะเลปานกลาง 2,291 เมตร ตั้งอยู่ในเขตเชื่อมต่อระหว่างที่ราบสูงหวงถู่ (ที่ราบสูงดินเหลือง) กับที่ราบสูงชิงจั้ง (ที่ราบสูงชิงไห่-ธิเบต) ซีหนิงเป็นเมืองบนเส้นทางสายไหมสายใต้ อายุเก่าแก่ราว 2,100 ปี เป็นจุดที่กองคาราวานต้องแวะผ่านใน "เส้นทางสายไหม" โบราณทางตอนใต้ และ "เส้นทางโบราณซีอาน-ธิเบต" นับ ตั้งแต่สมัยราชวงศ์ถัง (ค.ศ. 618-907) ของจีนเป็นต้นมา ซีหนิงเป็นเส้นทางคมนาคมสายสำคัญและเป็นเมืองสำคัญทางการทหารในภาคตะวันตก เฉียงเหนือของจีนจนได้รับสมญานามว่าเป็น "ชัยภูมิระหว่างชิงไห่กับธิเบต"

สุเหร่าตงกวน Dongguan Mosque

ชื่อเต็มว่า “ตงกวนชิงเจินต้าซื่อ” ตัวสุเหร่าก่อสร้างตามแบบศิลปกรรมของชาวหุย มีประวัติศาสตร์ยาวนานกว่า 600 ปี สร้างขึ้นในสมัยราชวงศ์หมิง ศักราชหงอู่ ราวปี ค.ศ. 1380 มีพื้นที่ 1,102 ตารางเมตร เป็นหนึ่งในสี่สุเหร่าใหญ่ในเขตตะวันตกเฉียงเหนือของจีน ชมความงดงามของสุเหร่า พร้อมให้ท่านได้ถ่ายภาพตามอัธยาศัย