เทียนสุ่ย 天水 Tianshui

เมืองสายน้ำแห่งฟากฟ้า เป็นเมืองโบราณตั้งแต่สมัยราชวงศ์ฮั่นตะวันตก เชื่อกันว่าเป็นนิวาสถานเดิมของฝูซี – หนึ่งในสามบุรพกษัตริย์ตามเทพนิยายปกรณัมของชาวจีน ผู้คิดค้นแผนภูมิ ปา-กว้า และตัวอักษรจีนโบราณ ฯลฯ เทียนสุ่ยได้รับสมญาว่า “เสี่ยวเจียงหนาน” หรือ “เจียงหนานน้อยแห่งกานซู” เพราะพื้นที่ส่วนใหญ่ของมณฑลกานซู จะแห้งแล้ง เป็นดินเหลือง ทะเลกรวด ทะเลทราย หากแต่เทียนสุ่ยมีอากาศชุ่มชื้น เย็นสบาย มีผลผลิตทางการเกษตรที่อุดมสมบูรณ์

หมู่พุทธคูหาจำหลักเขาม่ายจีซาน 麦积山石窟 Maiji Shan Grottoes

ตั้งอยู่ห่างจากเมืองเทียนสุ่ยไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ราว ๔๕ กม. จำหลักขึ้นบนภูเขาที่มีรูปลักษณ์คล้ายกองข้าวสาลี ปัจจุบันยังคงอนุรักษ์หมู่พุทธคูหาไว้ได้ ๑๙๔ แห่ง ที่ขุดขึ้นบนระดับความสูง ๒๐-๘๐ ม.จากระดับพื้นดิน ภายในมีงานจำหลักพระพุทธรูป พระอัครสาวก พระโพธิสัตว์ ฯลฯ ที่สร้างขึ้นศิลา ดินเหนียวกว่า ๗,๐๐๐ รูป แล้วยังปรากฏภาพจิตรกรรมฝาผนังนับจำนวนได้ทั้งสิ้นไม่น้อยกว่า ๑,๓๐๐ ตร.ม. นับเป็นหนึ่ง ในหมู่พุทธคูหาจำหลักที่สำคัญของจีนบนเส้นทางสายแพรไหม