เมืองเส้าซิง Shaoxing 绍兴古城

เป็นอีกหนึ่งจุดหมายปลายทางด้านการท่องเที่ยวที่สำคัญของมณฑลเจ้อเจียง (Zhejiang) ตั้งอยู่บริเวณดินดอนสามเหลี่ยมแม่น้ำแยงซี เป็นบ้านเกิดของหลู่ ซิ้น (鲁迅，Lu Xun) นักเขียนผู้มีชื่อเสียงของจีน เส้าซิงเป็นเมืองอารยธรรมโบราณ เมืองนี้สร้างมาเป็นเวลาเกือบ 2,500 ปีแล้วและมีวัฒนธรรมยาวนานกว่า 4,000 ปี แต่ไหนแต่ไรมาก็ได้รับสมญานามว่า "เวนีสแห่งบูรพา" เส้าซิงได้รับรางวัล "เมืองน่าอยู่แห่ง สหประชาชาติ" และ "เมืองที่มีความสุขมากที่สุดของจีนประจำปี 2008"

ศาลา Lanting 兰亭 พลับพลากล้วยไม้ Orchid Pavillion

อันโด่งดังที่สุดในประวัติศาสตร์วรรณคดีจีน ชื่อของหลานถิงโด่งดังขึ้นมาจาก “หลานถิงชวี่” 兰亭序หรือ อารัมกถาว่าด้วยบทกวีหลานถิง เป็นความเรียงร้อยแก้ว แต่แต่งเหมือนบทกวี เขียนขึ้นโดยสุดยอดลิปิกรเอกของจีนคือ หวางซีจื่อ 王羲之 ในเดือน 3 ปีค.ศ. 353 สมัยราชวงศ์จิ้นตะวันออก หวางซีจื่อร่ายพู่กันแบบหวัดแกมบรรจง ตัวอักษรมีทั้งหมด 324 ตัวเขียนแบ่งเป็น 28 แถว อักษร之 (zhi) ปรากฏในบทกวีถึงยี่สิบตัวแต่ละตัวก็เขียนไม่เหมือนกันเลย เนื้อหาบทกวีบรรยายภาพการชุมนุมของนักปราชญ์ 42 คนนั่งเรียงรายสองฝั่งลำธารแล้วลอยจอกเหล้าให้ไหลไปตามน้ำพอจอกเหล้าไปหยุดอยู่ที่ใครก็ต้องแต่งบทกวี ถ้ายังแต่งไม่ออกก็ต้องถูกปรับให้ดื่มเหล้าดื่มเหล้าไปแต่งบทกวีไปกันอย่างน่ารื่นรมย์ใจ วันนั้นนักปราชญ์เอก 26 คนแต่งบทกวีได้ทั้งหมด 35 บท ...ร่วมไขปริศนาต้นฉบับของลายมือลิปิกรหวางซีจื่อฉบับนี้ว่าอยู่หนใด? ปัจจุบันคงเหลืออนุสรณ์ปรากฏแผ่นศิลาจารึกคัดลอกบทหลานถิงชวี่ตั้งไว้ในพลับพลากล้วยไม้